Bu tarz maçların önemi, kağıt üzerinde göründüğünden çok daha fazladır. Derbi maçlar öyle değil mesela, onlar motivasyonunu kendi yaratan maçlardır. Oyuncuya hiç bir şey denmese bile, o karşılaşmanın önemini ve ağırlığını herkes hisseder. Esas dikkat edilmesi gereken uzun maratondaki küçük tümsekler. İşte Elazığspor da o tümseklerden biriydi ve Galatasaray bu engeli aşmayı başardı. Daha da önemlisi bu maçtan bir hikaye yaratarak çıktı. Bu maçtan bir adamı kazanarak çıkmayı başardı. Manchester United karşısında kıpırdanan Felipe Melo'yu.
Bu tarz hikayeler şampiyonluk hikayeleridir. Sezon sonunda yapılan foto-romanlarda bir tam sayfa fotoğrafı basılıp, methiyeler düzerek anlatılan hikayelerdir. Felipe Melo da bu hikayenin baş rolüne kuruldu. Ki onun gibi gazla çalışan bir oyuncu için son derece önemli ve eşsiz bir durum bu. O penaltıyı kurtarmak, senenin devamında da Melo'dan alınacak olan verimi fersah fersah arttırdı. Önümüzdeki maçlarda bunu çok daha net göreceğiz.
Bu arada Taffarel'in etkisini Muslera da, Ufuk Ceylan'da görüyorduk da, az zorlasa Melo'dan da kaleci çıkartır gibi görünüyor. Taffarel gibi bir değere sahip olmak da çok hoş gerçekten.
