Kimi sporcular vardır, onlara duyulan saygının rengi olmaz. Seversiniz, sevmezsiniz o ayrı konu. Kimse kimseyi sevmek zorunda değil. Ancak ortaya koyduğu düzgün karakterle, oynadığı futbolla bazı oyuncular bu "renksiz" saygıyı hak ederler. Harry Kewell gibi, Pierre Van Hooijdonk gibi, Alex de Souza gibi. Bir Galatasaray'lı olarak bir çok maçta Alex canımı yakmıştır ama bu takdir etmemi engellemiyor.
Yabancı oyuncunun düzgün karakterlisini bulmak kolay değil. Hem düzgün karakterlisini, hem de 100'den fazla gol atıp 100'den fazla asist yapanını bulmak 1000'de 1 denk gelir. Fenerbahçe bu şansa nail olmuş bir kulüp. Alex dün şampiyonluğu kaçırmanın travmasını yaşarken, bütün o biber gazı hengamelerinin arasından Galatasaray soyunma odasına gidip Fatih Terim ve takımını tebrik etmiş. Bravo Alex. Örnek sporcusun, örnek bir karaktersin. Kaptanlığa yakışan bir adamsın. Belki Türkiye'deki kariyerinin sonlarına yaklaşıyorsun ama ülkene dönsen de burada saygı ve takdirle hatırlanacaksın.
Gerçekten çok anlamlı bir yazı olmuş.. yazanın eline sağlık.. Başarılarının devamını dilerim.
YanıtlaSil