Çin Seddi Misali : Chelsea !

Şampiyonlar Ligi Yarı Final ilk maçında, hatırlayacağımız üzere Chelsea, evinde Barcelona’yı maç boyunca defansif bir futbol oynayıp, oyunun kontrolünü rakibine vermesine rağmen 1-0 mağlup etmişti. Bu maçı izleyen çoğu kişinin ortak görüşü ise, “böyle kapalı bir Chelsea’yi Nou Camp’ta Barcelona açar” şeklindeydi. Ve rövanş maçı bugün oynandı ve maçın seyrine bakılırsa şok edici, Barcelona için trajik, Chelsea için ise mucizevi bir skorla, 2-2 beraberlikle sonuçlanan bu maç, Chelsea’yi inanılmaz bir şekilde finale taşımış oldu. Bu maçın hakemi ise, yakından tanıdığımız bir isim, Cüneyt Çakır ve ekibiydi. Bu denli kritik ve zor bir maça atanması, UEFA'nın kendisine ne kadar güvendiğini ve artık Cüneyt Çakır'ın belki de gözlerinde dünyanın en iyi hakemlerinden biri olduğunu göstermekte.

Barcelona, aslında ilk 45 dakikayı tam da istediği gibi oynadı bugün. Chelsea’nin 2 stoperinden Cahill’ın sakatlanıp, Terry’nin kırmızı kartla oyundan çıkması, Barcelona’nın ekmeğine yağ sürüyordu. Sağlı sollu ataklar, Barcelona topu rakibine göstermiyor, pozisyonları buluyor ve 2 gol atıyordu. Ancak 45+2’de Chelsea’nin maçtaki ilk atağında gelen gol, seyri tamamen değiştirecekti.

İkinci yarıya şöyle bir baktığımda, beni oldukça rahatsız eden bir futbol oynandığını belirtmeden geçemeyeceğim. Chelsea açısından, 10 kişi kalan takımın 10 oyuncusu da kendi kalelerinin 30 metrelik bir alanına kapandı. Tek forvet oynayan Didier Drogba, zaman zaman sağ bekte, zaman zaman ise sol bekte oynadı, siz düşünün gerisini ! Chelsea’nin her uzaklaştırdığı top, her kontra girişiminde ileri atılan top, en yakın Chelsea’li oyuncunun 50metre ötesinde kalıyor. Böyle bir takıma karşı da, Barcelona, Allah nasıl bir sabır verdiyse maçın son düdüğüne kadar sakince, top çevirerek boşluk aramaya çalışıyor ve bulamıyor da. Bir süre sonra TV başında bizler, “yahu uzaktan vursa bari, yeter bu nedir böyle” demeye başlıyoruz ister istemez. Böyle kilit bir maç oldu, tıpkı ilk maçta olduğu gibi. Bu da futbolun seyir zevkini ister istemez düşmüş oldu. Tüm bu kilit açma operasyonu sonunda son dakikada Barcelona'nın gol yemesi ise, maçın trajikomik bir şekilde sonlanmasına sebep oldu.

Bireysel olarak yalnızca bir oyuncunun performansını değerlendirmek istiyorum : Lionel Messi. Zaten maç boyunca ceza sahası çevresinde doğru düzgün top aldırmayan, 2-3 oyunculuk bir baskıyla karşılaşan Arjantinli, bir türlü etkili olamadı. Ayrıca tam maç geldi diye düşünülen penaltı pozisyonunu direğe nişanlayınca, iyice demoralize olan yıldız oyuncu, kilidi açacak o “killer ball” ları bir türlü atamadı, o coşkusunu sahaya yansıtamadı. Yine de Messi’nin ölüsünün bile 2 şutu direkten dönüyor, onu da belirtmeden geçmeyelim.

Chelsea’yi finale çıktığı için tebrik ediyorum ancak birkaç laf etmeden geçemeyeceğim. Bunlar tamamen benim bireysel görüşümdür, ancak ben böyle oynayan , 10 kişiyle kendi ceza sahasına yığılan, oyunu kilitleyen, oynamayı değil oynatmamayı düşünen zihniyeti Şampiyonlar Ligi gibi bir organizasyonun finalisti olarak yakıştıramıyorum. Evet başarılılar, finale yükseldiler, ancak zaten Türk futbolumuzun çok keyif vermediği, futbol ziyafeti çekmek için izlediğimiz Şampiyonlar Ligi’nin finalinde de böyle oynaması muhtemel bir takım beni rahatsız etmekte. En azından dileğim, finalde Chelsea’nin bu tarz bir oyun anlayışını benimsememesi, benimsese bile olası finalistler B.Münih yada Real Madrid’in o kilidi açabilmesi ve bize güzel bir maç izletebilmesi olacaktır. Bayern'de de Real'de de bu kapasite mevcut çünkü.

Yarı finalde oynanan 2 Barça-Chelsea maçından finalist takımın Chelsea olması, “Futbolun adaleti yokmuş arkadaş!!” dedirtti bizlere. Bilmem tanıdık geldi mi sizlere bu laf ?